Choroba dwubiegunowa

Choroba dwubiegunowa, a dokładnie zaburzenie afektywne dwubiegunowe to poważna choroba psychiczna, która charakteryzuje się skrajnymi wahaniami nastroju. Wiąże się z wysokim poziomem cierpienia i może mieć poważne konsekwencje dla życia dotkniętych nią osób.

Co to jest choroba dwubiegunowa?

W zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym, zwanym przez niektórych lekarzy również chorobą maniakalno-depresyjną, wahania nastroju znacznie przekraczają normalne poziomy. Bez względu na sytuację życiową i bez konkretnego powodu popęd, myślenie i nastrój oscylują między skrajnościami.

Życie chorego wygląda jak przejazd kolejką górską: raz na górze, raz na dole, raz wielka radość, a następnie niewyobrażalny smutek. Fazy ​​ciężkiej depresji i melancholii oraz tzw. fazy maniakalne z intensywnymi uczuciami i euforią występują na przemian i mogą trwać bez przerwy wiele miesięcy, a nawet lat.

Choroba dwubiegunowa i jej epizody

Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową przechodzą przez fazy depresyjne i fazy euforii lub niezwykle drażliwego nastroju. Te ostatnie idą w parze ze znacznie zwiększonym napędem. Jeśli te fazy są słabe, mówi się o epizodach hipomaniakalnych. Jeśli są w pełni rozwinięte, nazywane są epizodami maniakalnymi. W przypadku ciężkiej manii pojawiają się również objawy psychozy np. urojenia wielkości lub prześladowcze.

Epizod hipomaniakalny występuje wtedy, gdy chory jest niezwykle podekscytowany lub poirytowany przez cztery kolejne dni.  Pojawiają się również co najmniej trzy z następujących cech:

  • zwiększona aktywność,
  • niepokój,
  • gadatliwość,
  • trudności z koncentracją,
  • zmniejszona potrzeba snu,
  • wzrost libido,
  • ryzykowne zachowania,
  • zwiększona towarzyskość.

W epizodzie maniakalnym chory jest niezwykle podekscytowany lub drażliwy przez co najmniej tydzień, a objawy mają poważny wpływ na jego życie. Może dojść do utraty zahamowania popędów, szybkiego rozpraszania się, ciągłej zmiany wykonywanych czynności oraz lekkomyślnego zachowania.

Leczenie choroby dwubiegunowej skupia się głównie na psychoterapii, często z towarzyszącym jej wsparciem farmakologicznym.